Derde week

Zondag heb ik het Monasterio de Santa Catalina bezocht, een heel groot complex met kamers, gangen en zelfs straten, midden in het oude centrum van Arequipa dat is gebouwd aan het eind van de 16e eeuw. Het meest opvallende vond ik de ruimtes bij de ingang: cellen voorzien van dubbele houten rasters waar de nonnen bezoek van buiten konden ontvangen. Ze bleven onzichtbaar voor de bezoekers. Ook de voorwerpen die dienden om zichzelf te straffen of straffen uit te zitten voor mensen die daarvoor betaalden: ijzeren voorwerpen die ze op het lichaam bevestigden en waar ze ook in sliepen. Raar... Op geen enkel schilderij waar de nonnen op stonden was een glimlach te zien. Ik vraag me af of ze wel gelukkig waren. Boven op het klooster kun je over de hele stad kijken met als blikvanger natuurlijk de vulkanen waarvan El Mistí toch wel heel bijzonder is. Er is een nieuw complex tegen het oude aangebouwd waar momenteel nog zo'n dertig nonnen wonen.
De rest van de week is heel rustig verlopen. Gisteren ben ik met de familie en oma naar 2 heel grote winkelcentra geweest. Ze liggen vlak bij elkaar. Er zijn er overigens 4 in Arequipa. Helaas had ik mijn fototoestel niet meegenomen. Ik geloof niet dat er in Nederland zo'n grote zijn wel heb ik ze ooit in Portugal en in Hongarije gezien. Het is heel vreemd om zo'n weldaad en grandeur in wijken te zien waar tegelijkertijd krotten staan. Volgens AnaCe zijn deze winkelcentra vooral bedoeld voor de rijke mensen: ze werken 25 dagen in de (o.a. zilver) mijnen en komen dan 5 dagen naar huis in Arequipa. Ze verdienen ontzettend veel geld volgens Peruaanse maatstaven maar het is gevaarlijk en ongezond werk onder de grond.
Mijn lerares Spaans, Sara (34 jaar), vertelde me dat haar familie, vader (is leraar aan universiteit), moeder en 2 zussen allemaal in 1 huis wonen en ze kort geleden een wasmachine hadden gekocht die ook centrifugeerde. Over de aanschaf hiervan hadden ze gestemd. De eerste keer dat ze de machine aanzetten stonden ze met z'n allen boven de machine te kijken om te zien wat die allemaal deed. Ze konden niet begrijpen dat dit mogelijk was. Iedereen in het gezin had eenvijfde deel betaald aan de wasmachine.
Donderdag 8 december was een nationele vrije dag (Maria Onbevlekte Ontvangenis). Mijn lessen spaans gingen wel door. 's Nachts en 's ochtends een hoop geknal in de straten met religieus gezang.
Gisteren en ook vandaag weer heb ik erschillende keren geprobeerd om te pinnen. Weer hetzelfde probleem als vorige week: GEEN GELD uit de automaat.
Ik denk dat als het volgende keer weer wel lukt ik maar meteen wat extra ga pinnen.
Vanochtend was er geen stroom in dit gedeelte van de stad en dat schijnt zo gemiddeld 2 tot 3 keer per maand voor te komen.
Het is al een paar dagen bewolkt en wat frisser en dat is de voorbode van het natte seizoen. Februari schijnt de natste maand te zijn.
Bedankt voor de reakties op mijn verhalen. Het is heel leuk om berichten van de andere kant van de wereld te krijgen.
Besos y abrazos