opgelost

Gelukkig, mijn bankproblemen zijn opgelost. Na over en weer overleg met de bank in Nederland die dachten dat mijn pas beschadigd zou zijn, heb ik gisteren toch nog maar weer eens geprobeerd om te pinnen. En het lukte me om soles te pinnen. Het probleem zal waarschijnlijk zijn geweest dat ik geen dollars kon pinnen.
Voel me inmiddels helemaal thuis bij mijn nieuwe gastgezin. Valeria, het dochtertje praat honderduit in het spaans tegen me en heeft me al fotoboeken laten zien van haarzelf toen AnaCe nog zwanger was en tijdens het eerste jaar. AnaCe heeft ne uitgenodigd om het het weekeinde mee te gaan naar de familie van Augusto haar man. De hele familie komt bij elkaar om te eten en samen te zijn. Zal een hele ervaring voor me zijn. Met Carlos mijn leraar heb ik eindeloze gesprekken over politiek, cultuurverschillen, reizen, godsdienst, sporten, sauna en dat allemaal in het spaans. Hartstikke leuk om de verschillen te horen. Hij vertelde vandaag dat hij ooit in een ziekenhuis/begrafenisonderneming had gewerkt waar hij veel geld verdiende (er was maar weinig belangstelling van anderen)om lijken open te snijden voor donordonatie. Zijn vader, die plastisch chirurg is, had hem aan deze tijdelijke baan geholpen. Wat een verhalen. Ik zal ze wel missen als hij naar Lichtenstein is. Hij zou wel wat willen rondreizen in Europa en natuurlijk heb ik aangeboden dat hij altijd welkom is, zoniet bij mij dan wel bij familie of kennissen, toch?
In het huis waar ik nu ben woont ook nog een amerikaans meisje, Annemieke en ze komt van Holland in the States. Haar voorouders zijn hollands, vandaar de naam, maar ze verstaat geen woord nederlands. 12 december gaat ze weer terug naar huis.
Nou, om mijn verhaal weer af te sluiten nog een ding: ik ben zo blij dat ik het besluit heb genomen om deze reis te maken, een ervaring om nooit meer te vergeten, alleen al het contact met de plaatselijke bevolking en de mensen en studenten van de school.
besos...